Door Sid Wagenfeld, student Midden-Oosten studies op de Universiteit Leiden.

De afgelopen twee weken waren een ontzettend stressvolle tijd voor veel mensen in Nederland. Het nieuws stond, en staat dat nog steeds, vol met artikelen rondom de recente gebeurtenissen in Israël en Gaza. Voor veel Joodse studenten zoals ik was dit best spannend omdat op een universiteit iedereen een mening heeft over alles, en met name over Israël en Palestina in het algemeen. Deze meningen kunnen echter behoorlijk pijnlijk zijn voor anderen, sommige mensen lezen zichzelf niet in en baseren zich op de eerste infographic die ze zien op sociale media. 

Op de Universiteit Leiden liepen al veel studenten met een button, t-shirt of zelfs een vlag door de universiteitsgebouwen. Op deze buttons en shirts stonden haatdragende slogans die opriepen tot de verdrijving en moord van Joden uit Israel. Ook werd er in de WhatsApp-groep van mijn studievereniging gevraagd of mensen mee wilden gaan naar de pro-Palestijnse demonstratie, waar veel antisemitische dingen werden geroepen die niet met dit huidige conflict te maken hebben. Ik vond het toen ook ontzettend spannend om mijn davidster openbaar te dragen in de universiteitsgebouwen. Ik dacht dat mensen nare dingen zouden roepen of boos zouden worden op mij, terwijl ik niets te maken heb met wat er is gebeurd. Gelukkig sta ik best stevig in mijn schoenen en doen woorden mij niet zo veel maar voor andere Joodse studenten kan dit ontzettend angstaanjagend zijn. 

Toch ontkom je er niet aan om met mensen in gesprekken of discussies te komen. Veel van mijn studiegenoten weten dat ik Joods ben en ik een half jaar in Israël gewoond heb. Veel van deze discussies zijn gelukkig beschaafd verlopen omdat een hoop studenten andermans mening kunnen respecteren of gewoon benieuwd zijn naar wat ik hierover vind, aangezien zij hier misschien niet zo veel van af weten.

Op sociale media, en dan met name Instagram, gaat het helaas niet zo even netjes altijd. Ik postte een aantal foto’s en video’s die uitleg gaven over dit conflict op mijn verhaal of ik had zelf mijn eigen mening uitgetypt in de hoop mensen een genuanceerd beeld te geven. Helaas kreeg ik meerdere keren antwoord hierop van mensen die ik lang beschouwde als vrienden maar nu jammer genoeg geblokkeerd heb. Ze scholden me uit voor moordenaar, bezetter, terwijl ik in Nederland woon en nooit iemand heb vermoord of bezet. Ook ben ik vaak genoeg met verschrikkelijke antisemitische scheldwoorden belaagd. 

Toch ondanks deze haatdragende beledigingen probeerde ik altijd een beschaafd gesprek te hebben met ze en hen te laten inzien dat dit conflict niet Joden tegen Palestijnen zijn maar de Israelische overheid tegen Hamas. 

Het helpt niemand in Israël of Gaza nu om haat te verspreiden. Met haat bereik je ontzettend weinig. Wat wel helpt is om met mensen met een andere of zelfs tegenovergestelde mening in gesprek te gaan en te luisteren naar hun ervaringen en wat zij vinden.